Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

The Daily Audio Bible

This reading plan is provided by Brian Hardin from Daily Audio Bible.
Duration: 731 days

Today's audio is from the NRSVUE. Switch to the NRSVUE to read along with the audio.

Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon) (MBBTAG-DC)
Version
Panaghoy 4-5

Naganap ang Pagpaparusa sa Jerusalem

Kupas na ang kinang ng ginto,
    nagkalat sa lansangan ang mga bato ng Templo!

Ang mga ipinagmamalaking kabinataan ng Jerusalem ay kasinghalaga ng lantay na ginto,
    ngunit ngayon ay para na lamang putik na hinugisan ng magpapalayok.

Kahit mga asong-gubat ay nagpapasuso ng kanilang mga tuta,
    subalit ang aking bayan ay naging malupit, gaya ng mga ostrits sa kanilang mga inakay.

Namamatay sa gutom ang mga batang pasusuhin;
    namamalimos ang mga bata, ngunit walang magbigay ng pagkain.

Ang mga taong dati'y sagana sa pagkain dahil sa gutom ay namatay na rin.
    Ang dating mayayaman ay naghahalungkat, umaasang sa basurahan ay may mabubulatlat.

Ang(A) pagpaparusa sa aking bayan ay higit pa sa sinapit ng Sodoma
    na sa isang kisap-mata'y winasak ng Diyos.

Dati, ang aming mga pinuno[a] ay matuwid at sindalisay ng yelo;
    sila'y matipuno, malakas at malusog.

Ngayo'y mukha nila'y sing-itim ng alkitran, kanilang mga bangkay sa Jerusalem ay naghambalang.
    Nangulubot na ang kanilang balat, parang kahoy na natuyo ang kanilang mga buto.

Mabuting di hamak ang masawi ka sa digmaan kaysa naman sa gutom ikaw ay mamatay;
    at dahil walang makain, labis kang nanghina.

10 Kalagim-lagim(B) ang naging bunga ng kapahamakang sinapit ng aking bayan.
    Upang ang ina ay may makain, kanilang supling ang siyang isinaing.

11 Ibinuhos ni Yahweh ang kanyang matinding poot,
    sa lunsod ng Zion, lahat kanyang tinupok.

12 Hindi naniniwala ang lahat ng hari sa sanlibutan, ni ang kanilang mga nasasakupan
    na mapapasok ng kaaway ang lunsod ng Jerusalem.

13 Ngunit ito'y naganap dahil sa kasalanan ng mga propeta, at sa kasamaan ng mga pari
    na nagpapatay sa mga walang sala.

14 Ang mga pinuno'y parang bulag na palabuy-laboy sa lansangan
    at natitigmak ng dugo, kaya walang mangahas lumapit sa kanila.

15 “Lumayo kayo, kayong marurumi! Huwag kayong lalapit sa amin!” sabi ng mga tao;
    kaya't sila'y naging pugante't palabuy-laboy, ni isang bansa'y walang nais tumanggap sa kanila.

16 Hindi na sila pinahalagahan ni Yahweh, kaya sila'y pinangalat niya.
    Hindi na niya kinilala ang mga pari at ang mga pinuno.

17 Nanlabo na ang aming paningin sa paghihintay sa tulong na hindi na dumating;
    naghintay kami sa isang bansang wala namang maitulong.

18 Ang kaaway ay laging nakabantay kaya't hindi kami makalabas sa lansangan;
    nabibilang na ang aming mga araw, malapit na ang aming wakas.

19 Ang mga humahabol sa amin ay higit na mabilis kaysa mga agila sa himpapawid;
    tinugis nila kami sa mga kabundukan, maging sa ilang ay inaabangan.

20 Nabihag nila ang aming tagapagtanggol, ang itinalaga ni Yahweh,
    na inaasahan naming mangangalaga sa amin laban sa mga kaaway.

21 Magalak ka't matuwa, bayan ng Edom at Uz;
    subalit ang kapahamakang ito'y inyo ring mararanasan, malalagay ka rin sa lubos na kahihiyan.

22 Pinagdusahan na ng Zion ang kanyang mga kasalanan kaya't lalaya na siya mula sa pagkabihag;
    ngunit paparusahan ni Yahweh ang Edom dahil sa kanyang kalikuan, at ibubunyag ang kanyang mga kasalanan.

Dalanging Paghingi ng Awa

Gunitain mo, Yahweh, ang nangyari sa amin;
    masdan mo ang sinapit naming kahihiyan!

Ang aming mana ay ibinigay sa mga dayuhan,
    at ang aming mga tahanan nama'y ipinagkaloob sa mga taga-ibang bayan.

Ang aming mga ama'y pinatay ng mga kaaway;
    kaya't aming mga ina, wala nang kaagapay.

Kailangang bayaran namin ang tubig na iinumin,
    pati ang panggatong ay binibili na rin.

Pinagtrabaho kaming parang mga hayop,
    hindi man lamang pinagpapahinga.

Para lang magkaroon ng sapat na pagkain,
    nakipagkasundo kami sa Egipto at Asiria.

Nagkasala nga ang aming mga ninuno,
    at dahil sa kanila kami ay nagdurusa.

Mga alipin ang namamahala sa amin;
    walang makapagligtas sa amin mula sa kanilang mga kamay.

Sa paghahanap ng pagkain, nanganganib ang aming buhay,
    sapagkat naglipana ang aming mga kaaway.

10 Dahil sa matinding gutom, nag-aapoy ang aming katawan,
    para kaming nakalagay sa mainit na pugon.

11 Ang aming mga asawa ay ginahasa sa Zion,
    ang mga dalaga nama'y pinagsasamantalahan sa mga bayan ng Juda.

12 Ginagapos at ibinibitin ang mga pinuno;
    at ang matatanda ay hindi na nirespeto.

13 Ang mga kabataang lalaki'y pinagtatrabahong parang alipin;
    nakukuba sa bigat ng pasan nilang kahoy ang mga batang lalaki.

14 Ayaw nang magpulong ang matatanda ng bayan,
    ayaw nang tumugtog ng mga kabataan.

15 Naparam ang kagalakan sa aming puso;
    ang aming pagsasaya ay naging pagluluksa.

16 Walang natira sa aming ipinagmamalaki;
    “tayo'y nagkasala kaya tayo'y nagdurusa!”

17 Nanlupaypay kami,
    at nagdilim ang aming paningin,

18 pagkat iniwan ng tao ang Bundok ng Zion,
    mga asong-gubat na lang ang naninirahan doon.

19 Ngunit ikaw, O Yahweh, ang hari magpakailanman,
    ang iyong luklukan ay walang katapusan.

20 Kay tagal mo kaming pinabayaan.
    Kailan mo kami aalalahaning muli?

21 Ibalik mo kami, O Yahweh,
    sa dati naming kaugnayan sa iyo!

22 Talaga bang itinakwil mo na kami?
    Sukdulan na bang talaga ang galit mo sa amin?

Mga Hebreo 2

Ang Dakilang Kaligtasan

Kaya nga, dapat lalo nating panghawakang mabuti ang mga narinig natin upang hindi tayo maligaw. Ang mensaheng ipinahayag sa pamamagitan

ng mga anghel ay napatunayang totoo, at sinumang lumabag o hindi sumunod dito ay tumanggap ng kaukulang parusa. Gayundin naman, paano tayo makakaiwas sa parusa kung hindi natin pahahalagahan ang napakadakilang kaligtasang ito? Ang Panginoon ang unang nagpahayag ng kaligtasang ito, at ang mga nakarinig sa kanya ang nagpatunay sa atin na ito'y totoo. Pinatunayan din ito ng Diyos sa pamamagitan ng mga kahanga-hangang tanda at ng iba't ibang himala, at sa pamamagitan ng mga kaloob ng Espiritu Santo na ipinamahagi niya ayon sa kanyang sariling kalooban.

Ang Nagsagawa ng Pagliligtas sa Atin

Hindi sa mga anghel ipinamahala ng Diyos ang daigdig na kanyang lilikhain—ang daigdig na aming tinutukoy. Sa(A) halip ay ganito ang sinasabi ayon sa isang bahagi ng Kasulatan:

“Ano ba ang tao upang iyong pahalagahan,
    o ang anak ng tao upang iyong pangalagaan?
Sandaling panahong siya'y ginawa mong mas mababa kaysa mga anghel,
    pinuspos mo siya ng dangal at ng luwalhati, [ginawa mo siyang tagapamahala ng lahat ng iyong nilikha][a]
    at ipinasakop mo sa kanyang kapangyarihan ang lahat ng bagay.”

Nang ipinasakop ng Diyos ang lahat ng bagay sa kapangyarihan ng tao,[b] walang bagay na di ipinailalim sa kanya. Sa kasalukuyan, hindi pa natin nakikitang napapailalim sa kanyang kapangyarihan ang lahat ng bagay. Subalit alam nating si Jesus, kahit na sa kaunting panaho'y ginawang mas mababa kaysa mga anghel, ay binigyan ng karangalan at kaluwalhatian dahil sa pagdurusa niya sa kamatayan. Dahil sa kagandahang-loob ng Diyos sa atin, niloob niyang si Jesus ay makaranas ng kamatayan para sa lahat. 10 Sa pamamagitan ng kanyang pagdurusa, siya'y ginawang ganap ng Diyos at nang sa gayon ay makapagdala siya ng maraming anak patungo sa kaluwalhatian. Ito'y dapat lamang gawin ng Diyos na lumikha at nangangalaga sa lahat ng bagay, sapagkat si Jesus ang tagapanguna ng kanilang kaligtasan.

11 Si Jesus ang nagpapabanal sa mga tao. Ang kanyang Ama at ang Ama ng mga taong ito ay iisa, kaya't hindi niya ikinahihiyang tawagin silang mga kapatid. 12 Sinabi(B) niya sa Diyos,

“Ipapahayag ko sa aking mga kapatid ang iyong pangalan,
    sa gitna ng kapulungan ika'y papupurihan.”

13 Sinabi(C) rin niya,

“Ako'y mananalig sa Diyos.”

At dugtong pa niya,

“Narito ako, at ang mga anak na kaloob sa akin ng Diyos.”

14 Dahil sa ang mga anak na tinutukoy niya ay tao, naging tao rin si Jesus at tulad nila'y may laman at dugo. Ginawa niya ito upang sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay mawasak niya ang diyablo na siyang may kapangyarihan sa kamatayan. 15 Sa pamamagitan din ng kanyang kamatayan ay pinalaya niya ang lahat ng tao na buong buhay nila'y inalipin ng takot sa kamatayan. 16 Hindi(D) ang mga anghel ang kanyang tinutulungan, sa halip ay ang mga anak ni Abraham. 17 Kaya't kinailangang matulad siya sa kanyang mga kapatid sa lahat ng paraan. Upang siya'y maging isang Pinakapunong Pari na mahabagin at tapat na naglilingkod sa Diyos at nag-aalay ng handog para mapatawad ang mga kasalanan ng tao. 18 At ngayo'y matutulungan niya ang mga tinutukso, sapagkat siya man ay tinukso at nagdusa.

Mga Awit 103

Ang Pag-ibig ng Diyos

Awit na katha ni David.

103 Si Yahweh ay papurihan, O aking kaluluwa!
    At lahat ng nasa aki'y magsipagpuri sa kanya, purihin mo sa tuwina ang banal na ngalan niya.
Si Yahweh ay papurihan, O aking kaluluwa,
    at huwag mong kaliligtaan, mabubuti niyang gawa.
Ang lahat kong kasalana'y siya ang nagpapatawad,
    at anumang aking sakit, ginagamot niyang lahat.
Sa bingit ng kamatayan ako ay inililigtas,
    at pinagpapala ako sa pag-ibig niya't habag.
Sa sarili ang dulot niya'y kasiyahan habang buhay,
    kaya naman ang lakas ko ay lakas ng kabataan, katulad ng sa agila ang taglay kong kalakasan.

Si Yahweh ay humahatol, ang gawad ay katarungan;
    natatamo ng inapi ang kanilang karapatan.
Mga plano niya't utos kay Moises ibinilin;
    ang kahanga-hangang gawa'y nasaksihan ng Israel.
Si(A) Yahweh ay mahabagi't mapagmahal,
    hindi madaling magalit, wagas ang pag-ibig.
Banayad nga kung magalit, hindi siya nagtatanim;
    yaong taglay niyang galit, hindi niya kinikimkim.
10 Di katumbas ng pagsuway, kung siya ay magparusa,
    hindi tayo sinisingil bagama't tayo'y may sala.

11 Ang agwat ng lupa't langit, sukatin ma'y hindi kaya,
    gayon ang pag-ibig ng Diyos, sa may takot sa kanya.
12 Kung gaano kalayo ang silangan sa kanluran,
    gayon din niya inalis sa atin ang ating mga kasalanan.
13 Kung paano nahahabag ang ama sa anak niya,
    gayon siya nahahabag sa may takot sa kanya.
14 Alam niya na alabok itong ating pinagmulan,
    at sa alabok din naman ang ating kahahantungan.

15 Ang buhay ng mga tao'y parang damo ang katulad,
    sa parang ay lumalago na katulad ay bulaklak;
16 nawawala't nalalagas, kapag ito'y nahanginan,
    nawawala na nga ito at hindi na mamamasdan.
17 Ngunit ang pag-ibig ni Yahweh ay tunay na walang hanggan, sa sinuman na sa kanya'y may takot at pagmamahal;
    ang matuwid niyang gawa ay wala ring katapusan.
18 At ang magtatamo nito'y ang tapat sa kasunduan,
    at tapat na sumusunod sa bigay na kautusan.

19 Si Yahweh nga ang nagtayo ng trono sa kalangitan;
    mula doon, sa nilikha'y maghaharing walang hanggan.
20 O purihin n'yo si Yahweh, kayong mga anghel ng Diyos,
    kayong mga nakikinig at sa kanya'y sumusunod!
21 Si Yahweh nga ay purihin ng buong sangkalangitan,
    kayong mga lingkod niyang masunurin kailanman.
22 O purihin ninyo siya, kayong lahat na nilalang,
    sa lahat ng mga dakong naghahari ang Maykapal;
O aking kaluluwa, si Yahweh ay papurihan!

Mga Kawikaan 26:23

23 Ang matamis ngunit pakunwaring salita ay parang pintura ng mumurahing banga.